همیشه پای ابلیس درمیان است...
نه بندگی خـــدا را میکنیم , نه بردگی شیـــطان !!!
نه یمینیم …نه یسار…
نه میتوانیم از خدا بگذریم… و نه شیطان از ما میگذرد…
مثل گندمی هستیم که لای چرخ اسیاب , گیـــر کرده باشد . گیج شده ایم… انگار هم خـــدا را دوست داریم هم ان رانـــده شده ی کافــــر را…
دلمان را خدایــی ِ خـــدا میلرزاند و زانوانمان را وسوســـه های یک خنــاس…
ضـاد والضـالین مان را یک ربع میکشیـــم و به تلافی اش سـه ربع گنـــاه میکنیم …!!!!
هم جـــادر میپوشیـم ; هم دلبـــری میکنیم.
هم بالاترین دکمه پیراهنمان را میبندیم ; هم قلب های سند شده ی یواشکی داریم…!!!
امریم به معـــروف ولی فاعلــش نیستیم…ناهـی ِ به منکــریم ولی خودمان را توی پرانتز میگذاریم…
مــا مـذهــب دار نیستیـم ; مــذهــب نماییــم…
اســــلام داریم ولـــی مسلــــمان نیستیــم…
محب علی هستیم ولی شیعـــــــه نیستیم… ریش میگذاریم تا زانو ولی نه نگاهمان علی وار است و نه غیرتـــمان…
یادمان نرود ما مذهبی ها سوژه ی نابی هستیم برای شیطـــان.
سرمایه گذاری روی ما بازخورد خیلی بهتری دارد تا یک فرد معمولی بی ادعا …!
چرا همیشه انگشت اتهاممان به سمت مذهب ندار هاست؟یکبار هم روی خودمان دقیق شویم…
نکنــــــــد یــک مســـلمان شیـــــعه ی عهـــد بستـــه با شیــــطانیم؟!!!!!
شش هــــــزار سال عبادتش خرج ما شد…خـــدا میداند میخواهـــد چند ســال از عبادت های نداشتـــه امان را خرج اماره امان کند…!!!!!!!
روی گســـل شیـــطانیم ! نکنـــــــد فرو برویم با همـــه ی ادعایمان….
بقول ایت الله بهجت : انسـان کمالـــش به تقـــواست نـــه لقب و ادعایش…
ملتفـت باشید که ملتفـــت ما هستند!!!
لطفا مواظب شیطان باشیـم…در کمیــن مان است
